Suzbijanje komaraca

Suzbijanja komaraca uz sistematično praćenje njihovog životnog ciklusa i pojave u poslednje vreme dobijaju sve veći značaj, budući da prekomerna brojnost spomenutih štetočina usled povoljnih životnih uslova, postaje sve izraženiji i sve veći problem.

Prilikom organizacije programa suzbijanja vrlo je važno pridržavati se koncepta integralnog suzbijanja koji uzima u obzir zaštitu životne sredine, ekonomske i socijalne aspekte, zajedno sa strategijama suzbijanja “štetočina“.

Sistemičan pristup problematici suzbijanja komaraca obuhvata praćenje brojnosti komaraca na određenom području uz stalan uvid u rasprostranjenost legla, koja su vezana uz vodena staništa i na kraju i pravovremenu primenu larvicidnog i adulticidnog tretmana.

Larvicidnim tretmanom problem se rešava na samom početku kojim se suzbijaju larve komaraca u njihovim vodenim staništima, te se na taj način sprečava pojava nove generacije odraslih jedinki.

Adulticidnim tretmanom metodom hladnog ULV zamagljivanja uspešno se suzbijaju odrasle aktivne jedinke.

Načini tretiranja:

• sa zemlje
• iz aviona

Vrste značajne za humanu i veterinarsku medicinu članovi su dve podfamilije:

1. Anophelinae, u koju su svrstana tri roda čiji je najvažniji predstavnik:

• malarični komarac (Anopheles gambiae) izaziva – malariju, slonovsku bolest, tularemiju, virusne groznice i glavobolje

2. Culicinae sa 31 rodom od kojih su najpoznatiji u našem području rodovi:

• komarac žute groznice (Aedes) prenosilac je niza virusa
• običan komarac (Culex) izaziva – japanski encefalitis, limfatični meningitis, miksomatozu, tularemiju